• Cumpari Ciccio, cumpari Micu e la tirantella di Mimmu Cavallaru
    12/09/2011 | Mimì Giordano | Edicola di Pinuccio

    Cumpari Micu: A la bellezza di Cumpari Cicciu ! Avi nu misi chi non ndi vidimu. Comu siti, comu vi la passati ?

     

    Cumpari Cicciu: Ringraziandu a Deu mo su’ bonicedhu. Ndeppi nu pocu di branchiti a la fini d’Agustu, ca pigghijai nu bruttu corpu d’aria ncampagna, ma mo’ mi ripigghijai e vinni ijusu a mia mu mi cogghiju nu pocu di pumadora e di cucuzzedhi. E vui comu siti mpari Micu, nd’aviti nu pocu d’affriddazzioni o mi sbagliu ?

     

    Cumpari Micu: Non vi sbagliati, cappara. Eni ca a la vecchijaia li cozzetti russi… comu si soli diri. Nzomma ogni tantu si nesci pacci. Avant’eri la figgija grandi mia mi strapregau mu mi ndi vaiju cu idha e marìtusa a Diamanti, ntra la provincia di Cosenza ca nc’era la festa di lu peperoncinu ed era la prima vota chi la vidìa. Potia mai penzari ca ndavenu ntra la testa mu si vidinu li cantanti e m’ abballanu ? Nc ’èranu certi musicisti di arrretu marina, di la Jonica nzomma e si chiamavano Mimmu Cavallaru e li Taranproggi, mi pari. Ndavìa nu mundu di genti, la chijazza era chijna chijna. La figghija mia e marìtusa, tìnnaru tìnnaru ma poi non si fidàru mu stannu fermi e si mìsaru m’abballanu la tirantella mentri sonavanu na canzuni chi si chiamava Tiritinghiti e tiritità figghijola bella…. Poi mi tiraru puru a mia m’abballu ed eu m’azzìppai ntra chidu menzu e mi scialai lu cori. Mi parzi ca tornava a cinquant’anni arretu, ma tandu chi abballàvamu eramu quasi sempi tutti masculi. Chida sira eranu cchijù li fimmani ca l’òmani ch’abballavanu e di tutti li età. Sudài chi parìa ca zappai na ijornata. Mentri ndindi tornàvamu cu la machina, pe lu caddu abbasciai lu finestrinu e pigghijai nu corpu d’aria frisca. Parzi nu furmini, lampu ! Cuminciai mu sentu friddu a li spadhi e la notti stessa mi vinni n’ affriddazioni e na tussi chi non vi dicu. Ma vui arriditi cumpari Cicciu, pecchi, non mi criditi ?

     

    Cumpari Cicciu: Non è ca non vi criju mpari Micu. Vi ascortai ccittu ccittu, ma mo vi pozzu diri la verità di comu mi pigghìjai pur’eu na bella branchiti a la fini d’agustu. Cu lu figghiju meu e mugghijerisa ijornu 29 mi ndi ija a Redicina, ca nc’era lu mbitu a la Madonna di la Muntagna pe la festa chi fìciaru finu ad avanteri. E puru eu nd’eppi pemmu mi sentu a Mimmu Cavallaru e cumpagnia. Chijanu chijanu, mi trascinaru pemm’abballu la tirantella cu la canzuni di Tirititìnghiti e tiritità di la figghijola bella. A la fini li spadhi e la frunti mi culàvanu comu nu puricinu. La sirata era nu pocu frisca e m’ acchijappau na bella branchiti. Mi virgognava mu vi lu dicu sùbbitu mpari Micu, ca ndavimu ottant’anni, capa di cazzu! Ma cunzideratu ca vi capitau puru a vui, pigghijamundilla a d’àrrisi. Puru eu mi scialai lu cori, non potìa mai penzari ca nc’era tanta genti e tanti giùvani chi nèscinu pacci pe la tirantella e li canzuni di la tradizzioni popolari. Eppuru, prima mu pàrtinu pe l’università, sugnu curiusu mu sacciu chi ndi pènzanu Francescu e Domenicu, li niputi nostri, di stu successu di la tirantella. Forzi ca sàbbatu prossimu vennu pe ca’ ijusu.

     

    Cumpari Micu: Pur’eu sugnu curiusu mu lu sacciu mpari Cicciu. Ndi vidimu Sàbbatu chi veni, bona ijornata.